11 σκέψεις για τον γελοίο οπαδισμό σου.

1. Χώνεψε το! Δεν υπάρχει τιποτα που να σε δένει πραγματικά με την ομάδα που υποστηρίζεις με τόσο πάθος. Ούτε στην κωνσταντινούπολη μεγάλωσες, ούτε κλωτσούσες τενεκεδακια στα σοκάκια του μαντσεστερ (μάντσιαστα), και γενικότερα είναι αδύνατο να υπάρξει κάτι που να σε συνδέει πραγματικα και αντικειμενικά με μια ομάδα εκτός κι αν εισαι σεντερ φορ σε αυτην. Απλώς μια μέρα ειπες:
 "-θα είμαι ΑΕΚ,
 - ή μήπως να είμαι ΠΑΟΚ? 
 - μπα ΑΕΚ! ".
Επομένως οταν ακούς ασχημα λόγια για την ομάδα σου, δεν τίθεται κανένα θέμα τιμής λες και βρίσαν την μάνα σου. Είναι σαν να σου βρίζουν τον αγαπημένο σου τυχερό αριθμο που τυχαια διαλεξες μικρος για να το γράψεις στο λεύκωμα της Στέλλας (πόσο γκει!) . Σου γ@μιέτ@ι το 7 ρε...

2. Καταλαβαίνω πως το οπαδιλίκι και το καφριλίκι στο γηπεδο σε εκτονώνει, αλλά μην μου το παίζεις τις κυριακες περιθωριακος και εξαγριωμενος λες και παίρνεις φόρα για wall of death σε συναυλία των cradle of filth. Αφού την δευτέρα σε περιμενει, σκαρπινι, γραβατουλα, σκυμμένο κεφαλι και τουμπεκί ψιλοκομμένο στο αφεντικο της μικροαστικής δουλειάς σου! 

3. Σταμάτα στα πηγαδακια να αγορευεις με παθιασμενο και περισπουδαστο ύφος αναπαράγοντας σκέψεις και επιχειρηματα άλλων, λες και ειναι δικά σου. Δεν ειναι μόνο  που εισαι γελοίος επειδή τα διαβάσαμε κι εμείς εκεί, αλλά όλοι γνωρίζουμε πως δεν ξέρεις καν μπάλα. Στο σχολείο σε βαζαμε για δοκάρι στα πεναλντυ, άντε στην καλυτερη τερματοφυλακα. 

4. Θυμασαι παλια που ήσουν στο μπασκετ Άρης ? Και ο μπαμπάς σου, και ο περιπτερας σου? και ο γαυρος και ο βαζελος φίλος σου? Θυμασαι που μεχρι και οι  πετρες ήταν Άρης , ετσι επειδη απλά κερδιζε (κέρδαγε) τον καιρο που η μπασκετική βερσιον του ποδοσφαιρικου σου κλαμπ έπαιζε ελάχιστα καλυτερο μπασκετ από το πανελληνιο σχολικο πρωτάθλημα? Ε μην οικειοποιείσαι πλέον τις επιτυχιες της ομάδας σου οταν τις χαιρονται και οι αλλοι. Οταν σπασαμε καρεκλες τα τελευταια λεπτα με το ΠΑΟΚ-Αρσεναλ, όταν τα πιεσομετρα βαρεσαν κοκκινα με βαζελο- γαυρο στην γιουρολιγκα, μη ζηλευεις κομπλεξικέ που πανηγυρίσαμε κι εμεις. Δεν εκανες κατι παραπάνω απο εμας για να σου ανήκει περισσότερο η νίκη. Τις ίδιες πιτσες και μπιρες καταναλώσαμε μπροστα στην τηλεόραση.

5. Το ότι διαβάζεις φανατικα καθημερινα την οπαδική ψευτοεφημερίδα σου για να ενημερωθείς για το ποδοσφαιρο είναι σαν να βλέπεις κρατικη τηλεόραση της βόρειας κορέας για να ενημερωθεις για τα πολιτικα.

6. Το να πανηγυρίζεις μεχρι και την επιτυχία στο τριπλούν αθλητή που ανήκει στο συλλογο που εχει το ιδιο ονομα με το φουτμπολ κλαμπ σου (ναι συμβαίνει και αυτό), είναι επίσης αστείο και παράλογο, και δεν πηγάζει καθόλου απο υγιή αθλητικά συναισθήματα.  Άλλωστε αν σε ρωτήσω ποσα βήματα κανει καποιος στο τριπλουν , λογικά θα απαντήσεις λάθος.

7.  Δεν χρειάζεται να ρίξεις κροτίδα στον εποπτη γραμμων για να καταλάβεις πως νοσείς και πως χρειάζεσαι βοήθεια. Ακόμη και όταν γραφεις περήφανος τα καφριλίκια σου στα κοινωνικά δίκτυα το ίδιο συμβαίνει. 

8. Είσαι ο λόγος που δεν πάω πλέον γήπεδο.

9. Μη νομίζεις οτι δεν παρατηρήσαμε πως για διαμαρτυρία στους δρομους βγήκες μονο μια φορα στην ζωή σου, οταν ήταν να υποβιβάσουν κατηγορία (και καλα άδικα) την ομαδα σου.

10. Ενταξει δε λεω οτι η φανατική οπαδική ενασχοληση σου με το ποδοσφαιρο ή καποιο αλλο άθλημα, κρύβει την αμορφωσια σου την έλλειψη ενδιαφερόντων ή την αναγκη για ικανοποίηση καποιων αρχεγονων κομπλεξ, αλλα να ξερεις πως  υπάρχει τεράστια πιθανότητα όλα τα παραπάνω να ισχύουν έτσι ακριβώς όπως τα εγραψα...

11. ΜΟΝΟ ΑΕΚ ΡΕΕΕΕ!!!!!!