Κυριακή 13 Μαΐου 2007


Του χρονου πρεπει να στειλουμε μια βομβα στην eurovision .
Τον κατμαν.
Και το λεω σοβαρα .
πρεπει ο ευρωπαιος ψηφοφορος να μπορει με την ψηφο του να στειλει ενα μηνημα και να απαξιωσει κατι που δε του αρεσει . οπως στις εκλογες μπορω να ψηφισω λευκο ή ακυρο , οι ευρωπαιοι θα μπορουν να ψηφισουν κατμαν για να δειξουν οτι η διοργανωση εχει πιασει πατο και οτι μας χαλαει ενα σαββατομκυριακο το χρονο και μας χαλαει και την διαιτα.

Επρεπε δηλαδη εχτες με το ζορι να μαζευτω κι εγω σε ενα σπιτι με την φιλη μου , λες και θα βλεπαμε τον τελικο του euro και , να πινουμε μπιρες να τρωμε πιτσες και απο πανω τουρτα παγωτο. οι κοπελες να παρακολουθουν με κομμενη την ανασα αν θα πετυχει η κωλοτουμπα του ρουβα , ή η καρδια απο κορδελα του σαρμπελ, και μολις πετυχαινει να λενε ανακουφισμενες " ενταξει , νικησαμε" . Και εγω κατα την διαρκεια της ψηφοφοριας να σφιγγομαι απο τιον φοβο μου μην βγουμε πρωτοι και βγουν τιποτα ανεγγεφαλες στους δρομους και πανηγυριζουν λες και επεσε η χουντα και ερχεται ο καραμαλης....

Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2007

Μάμα μία
















Φέτος έκανα χρισtούγεννα στης μαμας.
Η μαμά ειναι η μέση Εβρίτισα μάνα.Χρυσοχερα,σκλαβα,ακούραστη στο χωραφι,δηιουργικη στην κατσαρόλα.Ειναι και πολυ ευαίσθητη,όταν πρόκειται για τον κανακάρη της, δηλαδή την αφεντια μου.

Όπως αρμόζει λοιπόν σε μια Ελληνίδα και ειδικά Εβριτισα μάνα ,
φρόντισε στο χριστουγεννιάτικο τραπεζι να εχει τρια φαγητα - αντι για ενα ή δυο - , και ΕΠΤΑ σαλάτες.
Οι "εφτα σαλατες "!
Λες και είναι κανενα παραδοσιακο εθιμο δεν ακουγεται?
Νομίζω μάλιστα οτι υπαρχει ενα εβριτικο εθιμο που λεγεται "τα εννια φαγητα " ή καπως ετσι.
Εφτα σαλατες λοιπον ...
Το πατροπαράδοτο τζατζίκι , η ασχετη ρώσικη , η ανεπίκαιρη αγγουροντομάτα (χειμωνιάτικα) , παντζάρια ,πιπεριές φλωρίνης, μπροκολο , και .... μαρουλι .
Ο λαιμαργος καταφερα και εφαγα τις ΈΞΙ απο αυτες .
Κανεις άλλος δε καταφερε να φαει πανω απο τρεις.
Εφαγα απ'ολες λοιπον, εκτός απο μαρουλι.
Η μαμά που δεν έπαψε στιγμη να με κοιταει (ετσι κανει οταν τρωει , μετραει τις μπουκιές μου), σκαναρε όλη την πλευρά του τραπεζιού που ηταν στην ακτινα δρασης μου και μελετουσε καθε μου κινηση .
Τελικά προς το τελος του γευματος γυρναει με υφος προδωμενο και απογοητευμενο (φανταστειτε τι υφος θα ειχε περιπου η κυρα λωξαντρα της ομωνυμης σειρας της Ε.Ρ.Τ,
αν σου προσεφερε γιαλαντζι ντολμα και τολμουσες να μην δοκιμασεις)
και μου λέει:
" του μαρουλι δε σ'άρισι ε?"
Στην αρχή γέλασα, μετά μου ήρθε να ξερασω, αλλα μετα θυμήθηκα οτι είχαμε εκμεκ για "αποπάνω" και μου ξανάνοιξε η όρεξη...


Mαμα εχω blog!